Ar Duygusu


Ar duygusunu sokakta görürseniz, utanma duygusu diye tanımlarsınız. Bu duygu Adem ile Havva'dan bize miras kalan en büyük şey. Yasak elmayı yedikten sonra birbirlerine çırılçıplak görülmeleri üzerine içlerine işleyen o duygudan bahsediyoruz. Bunun üzerine ise gelişen "saklama" "sakınma" ve "gizleme" duyguları da cabası.

Hepsi bize ilk insandan gelmiş. Son insana kadar da gidecektir. Geliştirip geliştirmemek bize, en çok da ailemize düşer. Kız çocuklarının babalarının yanında giyinmeye çekinmesini örnek verebiliriz buna. Giyinmemelidir zaten. Psikolojik araştırmalar, özellikle küçük yaştaki çocuklara bu tip duyguların ufak yaşta enjekte edilmesi yönünde. "Kimse bakmıyo, yap işte", "Amaaan bu abin, bişi olmaz" "Bu öyle" "Burası yazlık" "Burada kimse görmez seni" tarzında cümleler çocuğun gelişimini etkileyen, utanma duygusunu kesip atan cümlelerdir.

Paralel evrende ise "Kimsenin görmediği yerde, istediğimi yapabilirim" e kadar gider mevzu. Eğer dindar bir nesil istiyorsanız, işte bu hataya düşmemelisiniz. Allah'ın her şeyi gördüğünü bilmeli çocuk.

Yazıyı başka yerlere bağlayasım geldi ki, sonra vazgeçtim. Sayın okuyucu. Kendine iyi bak. Nasıl istersen öyle yap, amaan banane.

Yorumlar

  1. Edep sonradan öğrenilen bi'şey değil ki
    fıtratında zaten olanı korumanın adı...

    Kimse görmez yalanı hırsızlığa giden ilk adım oluyor ve bu adımı da her şey gibi anne baba attırıyor !..

    Yaşam ciddiyet ve düşünme istiyor çocuklar da öyle...

    Sayın yazar seviyoruz seni okuyoruz da çünkü canımız öyle istiyor :)

    Sen de kendine pek iyi çok iyi bak

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bi sesin çıksın..