Bazen insanlara "durun bir ya" demek isterdim. Fakat demiyorum. Diyecek laf bulamıyorum.
Siyasetten sıkıldığımı her söylediğimde siyaset beni sıkmaya başlıyor. Öyle yerlerden atlıyor ki boynuma, ne yapacağımı şaşırıyorum. Oturup insanlar bi'şeyler biriktirip, bana sarıyor.
Mesela eğer örtülüysen sen kesin Akp'cisindir. Akp yanlış bi'şey yaparsa bu senin yüzündendir. Çünkü insanlar partilerini takım tutar gibi, ana-baba sever gibi seviyorlar. Fakat "hayır arkadaş! ben yanlış fikirlerin veya bana uymayan tarafların arkasında olamam" düşüncesinin varlığını bilmiyorlar. Herkesi kendileri gibi görüyorlar çünkü.
Akp yanlısı ve bir zamanlar gençlik kollarında yer almış fakat yer almayı başaramamış bir insan olarak söylemeliyim ki ben din harici hiç bir konunun ardından körü körüne gidemem. Siz giderseniz saygım sonsuzdur. Çünkü ben asla insan denen varlığın hata yapmayacağına inanmadım. İnanmayacağım da sanırım. Bu yüzdendir ki, hataların yapılacağını bildiğim yerlerde bana en yakın olan tarafta olmalıyım..
Geçenlerde başıma geldi misal. Cemaat yanlısı arkadaş dediğim insan, "bak şöyle şöyle oldu, mutlu musun" gibilerden bir cümle etti ki o gün benim için o arkadaşın bittiği gündü. Zira arkadaşlıklar böyle olmamalı. Düşünceleri veya seçimleri için karşınızdaki insanı iğnelememelisiniz. Hem de gelip açıkça! Hadi ama..
Arkadaşlarım arasında keskin seçimler, keskin ayrışımlar oluştu. Aslına bakarsan, dostumuz kimmiş en ufak sendelememizde kimler bize tekme atacakmış anlamış olduk. Cemaat arkadaşlarımdan en çok da gördüm bunu. Ateist ve sol tarafta olan arkadaşlarım genellikle fikirlerini söyler, ben de karşılığını verirdim. Sonra güler, oynardık.
E insan soruyor ama, Nedir bu? Nedir sizi bana düşman eden? Akp yanlısı politikam mı, baş örtüm mü, yoksa Hoca Efendi'nin kitaplarını okumak istememem mi? Evet bu bayaa bir sıkıntı olmuştu. Bir kaç kez okumaya çalışıp, anlayamadığım fakat inatla okumam gerektiğine inanılan o kitaplar. Siz de gerekli etkiyi bırakıyordu belki fakat ben o cümlelerin içinde boğuluyordum. Benim anlayabileceğim dilde değildi. Belki de kapasitem yetmiyordu bazılarının söylediği gibi. Hala yetmiyor, o ayrı.
Siyasetten sıkıldığımı her söylediğimde siyaset beni sıkmaya başlıyor. Öyle yerlerden atlıyor ki boynuma, ne yapacağımı şaşırıyorum. Oturup insanlar bi'şeyler biriktirip, bana sarıyor.
Mesela eğer örtülüysen sen kesin Akp'cisindir. Akp yanlış bi'şey yaparsa bu senin yüzündendir. Çünkü insanlar partilerini takım tutar gibi, ana-baba sever gibi seviyorlar. Fakat "hayır arkadaş! ben yanlış fikirlerin veya bana uymayan tarafların arkasında olamam" düşüncesinin varlığını bilmiyorlar. Herkesi kendileri gibi görüyorlar çünkü.
Akp yanlısı ve bir zamanlar gençlik kollarında yer almış fakat yer almayı başaramamış bir insan olarak söylemeliyim ki ben din harici hiç bir konunun ardından körü körüne gidemem. Siz giderseniz saygım sonsuzdur. Çünkü ben asla insan denen varlığın hata yapmayacağına inanmadım. İnanmayacağım da sanırım. Bu yüzdendir ki, hataların yapılacağını bildiğim yerlerde bana en yakın olan tarafta olmalıyım..
Geçenlerde başıma geldi misal. Cemaat yanlısı arkadaş dediğim insan, "bak şöyle şöyle oldu, mutlu musun" gibilerden bir cümle etti ki o gün benim için o arkadaşın bittiği gündü. Zira arkadaşlıklar böyle olmamalı. Düşünceleri veya seçimleri için karşınızdaki insanı iğnelememelisiniz. Hem de gelip açıkça! Hadi ama..
Arkadaşlarım arasında keskin seçimler, keskin ayrışımlar oluştu. Aslına bakarsan, dostumuz kimmiş en ufak sendelememizde kimler bize tekme atacakmış anlamış olduk. Cemaat arkadaşlarımdan en çok da gördüm bunu. Ateist ve sol tarafta olan arkadaşlarım genellikle fikirlerini söyler, ben de karşılığını verirdim. Sonra güler, oynardık.
E insan soruyor ama, Nedir bu? Nedir sizi bana düşman eden? Akp yanlısı politikam mı, baş örtüm mü, yoksa Hoca Efendi'nin kitaplarını okumak istememem mi? Evet bu bayaa bir sıkıntı olmuştu. Bir kaç kez okumaya çalışıp, anlayamadığım fakat inatla okumam gerektiğine inanılan o kitaplar. Siz de gerekli etkiyi bırakıyordu belki fakat ben o cümlelerin içinde boğuluyordum. Benim anlayabileceğim dilde değildi. Belki de kapasitem yetmiyordu bazılarının söylediği gibi. Hala yetmiyor, o ayrı.
Yorumlar
Yorum Gönder
Bi sesin çıksın..