Geçenlerde bir yazı sonucu aklıma düştü bu. Güven gerçekten ilginçti. Öyle bir şeydi ki, güneşte eriyen şeker gibi yavaşça içinize işliyor, asfalta yapışan şeker minarelleri gibi yapışıp zamanla sizinle bir oluyordu. Bundan asla vazgeçemeyeceğiniz sonucuna varıyorsunuzdu.
Yazıda evli bir kadın uykusunu emanet ettiği eşinden bahsediyordu. Uykuyu emanet etmek.. Sanırım mevzu bu.
Yazıda evli bir kadın uykusunu emanet ettiği eşinden bahsediyordu. Uykuyu emanet etmek.. Sanırım mevzu bu.
Yorumlar
Yorum Gönder
Bi sesin çıksın..